مقایسه بانکداری الکترونیکی با بانکداری سنتی
آن چه در مقایسه بانکداری الکترونیکی با بانکداری سنتی قابل توجه است ویژگی فعال و آینده نگر بانکداری الکترونیکی است . بانکداری سنتی با دیدی محافظه کارانه سعی می نماید به شیوه های مختلف هزینه های بانکی را کاهش دهد در صورتی که بانکداری الکترونیکی ضمن ارائه خدمات جامع بانکی به دنبال توسعه و تحول با هدف جلب رضایت مشتری بوده و برای افزایش درآمد از طریق ارائه خدماتی که در قبال آن ها کارمزد دریافت می دارد سیاست گزاری می کند. بنابراین در بانکداری الکترونیکی هرچند که کاهش هزینه های بانکی مورد توجه قرار می گیرد ، اما اصلی ترین هدف ، رشد درآمد بانک از طریق ارائه خدمات متنوع است. در جدول زیر مقایسه تطبیقی بین ویژگی های بانکداری الکترونیکی و سنتی ارائه شده است. (کارینگتون و دیگران، ۱۹۹۷ )

 جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :(فایل کامل موجود است)

پایان نامه ارشد رشته مدیریت بازاریابی : بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش بانکداری الکترونیک
 

بانکداری الکترونیکی
بانکداری سنتی
بازار نامحدود از لحاظ مکانی
رقابت نام های تجاری
ارائه خدمات گسترده
ارائه خدمات متنوع بر اساس سفارش مشتری و نوآوری
بانک های چند منظوره مجهز به امکانات الکترونیکی
تمرکز بر هزینه و رشد درآمد
کسب درآمد از طریق کامزد
از نظر زمانی نامحدود و ۲۴ ساعته
وجود رابطه نزدیک و تنگاتنگ بین بانکی
به دلیل استفاده از رایانه ، حجم کاغذ و نیروی انسانی به شدت کاهش می یابد.
بازار محدود
رقابت بین بانک ها
ارائه خدمات محدود
ارائه خدمات به یک شکل خاص
متکی بر شعب
تمرکز بر هزینه
کسب درآمد از طریق حاشیه سود
در قید ساعات اداری
نبود رابطه نزدیک و مرتبط بین بانکی
به دلیل وجود ساختار مبتنی بر کاغذ ، به تعداد زیادی نیروی انسانی نیاز دارد.
جدول ۲–۱- مقایسه ویژگی های بانکداری الکترونیکی و بانکداری سنتی(منبع: انتقال الکترونیکی وجوه و بانکداری الکترونیکی ،۱۳۸۴)

۲-۱-۸٫ ضرورت های گسترش بانکداری الکترونیکی

۲-۱-۸-۱٫ افزایش کارایی مبادلات

یکی از مهم ترین پیامدهای مثبت گسترش استفاده از پول الکترونیکی ، افزایش کارایی مبادلات است.  پول الکترونیکی به چندین طریق به کارآمد شدن مبادلات کمک خواهد نمود. اول آن که هزینه نقل و انتقال پول الکترونیکی از طریق اینترنت ، نسبت به سیستم بانکداری سنتی ارزان تر است. برای انتقال پول به روش سنتی ، شعب ، کارمندان ، دستگاه های  ATM سیستم های مبادله الکترونیکی مخصوص بسیاری را نگهداری می نمایند که هزینه های سربار همه این تشریفات اداری ، بخشی از کارمزد نقل و انتقال پول و پرداخت های کارت اعتباری را تشکیل می دهد. در حالی که هزینه نقل و انتقال پول الکترونیکی به دلیل استفاده از شبکه اینترنت موجود و رایانه های شخصی استفاده کنندگان ، بسیار پایین تر بوده و شاید نزدیک به صفر است. دوم این که از آن جا که اینترنت هیچ مرز سیاسی نمی شناسد ، پول الکترونیکی نیز بدون مرز است. بنابراین هزینه های انتقال پول الکترونیکی در داخل یک کشور با هزینه انتقال آن بین کشورهای مختلف برابر است. سوم این که هر شخصی که به اینترنت و یا یک بانک اینترنتی دسترسی دارد ، به طور بالقوه می تواند از وجوه پول الکترونیکی استفاده نماید. به علاوه ، در حالی که پرداخت های کارت اعتباری به فروشگاه های مجاز محدود است ، پول الکترونیکی پرداخت های شخص به شخص را نیز امکان پذیر      می سازد. (مطالعات و پژوهش های بازرگانی، ۱۳۷۶)

۲-۱-۸-۲٫ صرفه های مقیاس کوچک تر

استفاده از اینترنت و دیگر فن آوری های پیشرفته ، مقیاس اقتصادی عرضه خدمات مالی را کوچک تر      می کنند. مع هذا ، عرضه خدمات مالی عمده ، هنوز دلالت بر بازدهی فزاینده به مقیاس در بازارهای اعتباری به اندازه  متوسط دارد. این مسئله خود دلیل ضرورت وجود بانک های اطلاعاتی وسیع اعتباری برای تعیین رتبه اعتباری مشتریان متوسط است. این خدمات شامل : پرداخت ، خدمات حق العمل کاری ، وام رهنی و حتی خدمات مالی- تجاری می باشد.  اغلب این خدمات با بهره گرفتن از یک حجم محدود سرمایه اولیه و بدون نیاز به فن آوری خاصی قابل عرضه خواهد بود. (اللهیاری فرد، بید آباد،۱۳۸۵)

افزایش رقابت میان عرضه کنندگان خدمات مالی ، ضرورتا منجر به کاهش هزینه های مبادلات ، خصوصا برای مصرف کنندگان این خدمات خواهد شد. هم چنین با حذف تسهیلات فیزیکی به عنوان موانع ورود به این بازارها ، موسسات موجود نیز برای بقای خود مجبور به ادغام یا تغییر ساختار خود خواهند بود.

۲-۱-۸-۳٫ تقلیل هزینه های اولیه و تغییر موانع ورود به بازار

ارائه خدمات مالی شبکه ای را می توان با متشکل نمودن اینترنت به عنوان یک وسیله استاندارد ارتباطی و یک برنامه عملیاتی و یک صفحه نمایش استاندارد ، یک پردازشگر، در دسترس قرار داد. نتیجه این عملیات ، مبادله آسان تر محصولات و افزایش قلمرو اقتصادی خواهد بود. در گذشته هزینه های بالا ، مهم ترین موانع ورود به صنعت خدمات مالی محسوب می گردید.  مثال هایی از این وضعیت ، وجود شبکه شعب ، آگاهی از وضعیت وام گیرندگان محلی ، دسترسی به سیستم های پرداخت ، داشتن مارک های تجاری که تضمین هزینه های بالاسری تبلیغات برای موسسات بوده است. استفاده از شیوه های مدرن خدمات دهی در بازارهای مالی ، از این نوع هزینه ها می کاهد ، چرا که الگوهای ارائه خدمات الکترونیک ، نیازی به اتکا بر شبکه شعب ندارد. هم زمان با رفع موانع کلی ، موانع جدیدی برای ورود به بازار به واسطه افرادی که ابتدا وارد بازار شده اند ، به وجود می آید. زمانی که عرضه کننده خدمات ، خود را در بازار تثبیت می کند ، سایر تازه واردان برای جذب مشتریان جدید باید هزینه های تبلیغاتی بیشتری را متحمل شوند. در این راستا ارائه خدماتی نظیر، پذیره نویسی و خدمات مشاوره که کمتر قابلیت تبدیل به کالا شدن را دارند و نیازمند سرمایه اولیه ، حجم معین بازار و نام تجاری مشهور می باشند ، از کارایی کمتری برخوردار خواهند بود و به میزان کمتری از صرفه های خارجی شبکه بهره مند می گردند و شدیدا در معرض رقابت بین الملی قرار          می گیرند. افق مورد انتظار چنین بازارهایی بستگی به اندازه آن ها دارد. (اللهیاری فرد، بید آباد،۱۳۸۵)