گردشگری روستایی، راهبرد توسعه‌ی روستایی

گردشگری روستایی راه حل کلی برای همه‌ی دردها و مسائل و مشکلات نواحی روستایی نیست، اما یکی از شیوه‌هایی است که ممکن است آثار اقتصادی مهم داشته باشد و به نوعی می‌تواند به کند شدن روند تخلیه سکونتگاه های روستایی و کاهش مهاجرت جمعیت روستایی کمک کند. رشد گردشگری به عنوان راهبردی برای توسعه روستایی نسبتاً تفکر جدیدی است که سیاست‌گذاران محل در جوامع روستایی به اهمیت این راهبرد پی برده‌اند؛ اما تجربه کافی برای اجرای آن ندارند. دیدگاه دیگری با این پیش زمینه فکری وجود دارد که گردشگری راه حل و علاج قطعی اقتصادی برای توسعه نواحی روستایی است. دیدگاه محتاطانه تری گردشگری را به عنوان فرآیند برنامه ریزی یکپارچه که فرصت‌هایی را برای کاهش مضرات و افزایش منافع توسعه معرفی می‌کند. در یک نگرش دیگر، گردشگری روستایی به عنوان موتور محرکه توسعه روستایی معرفی شده و دلایلی به شرح زیر نیز برای آن ارائه شده است (Gerf, 1993:23):

الف- همانند هر فعالیت صادراتی که سازماندهی شده و توسعه یافته، گردشگری نیز منبع شغل و درآمد به حساب می‌آید.

ب- گردشگری روستایی بر خلاف سایر کالاها، خدمات و فرآورده های کشاورزی مانند غذا، تولیدات فعالیت ماهیگیری، پوشاک و نساجی، ساختمان سازی و کارهای عمومی و غیره همانند مولدی برای تعداد زیادی از فعالیت‌های اقتصادی عمل می‌کند.

ج- گردشگری روستایی، نواحی روستایی یا پدیده های طبیعی را که هیچ گونه ارزش اسنادی ندارند مورد بهره برداری قرار می‌دهد و با استخراج منابع یا صنایعی مانند نفت و معدن برابری می‌کند.

د- گردشگری روستایی تقاضا برای صنایع دستی، هنرهای سنتی و فعالیت‌هایی را که نیاز به نیروی کار بیشتری دارند بالا می‌برد.

ضمن اینکه در گردشگری روستایی از منابع روستایی (مانند فرهنگ و سنن اجتماعی، ساختمان‌های تاریخی، غارها، شرایط آب و هوایی که برای سایر فعالیت‌های اقتصادی قابلیت بهره برداری ندارند) استفاده شده، گردشگری حتی در سکونتگاه های روستایی که فاقد زمین‌های زراعی‌اند و در نواحی کوهستانی قرارگرفته‌اند با بهره برداری از منابع فرهنگی و طبیعی می‌تواند به توسعه روستایی کمک نماید.

۱-۲-        پیشینه تاریخی گردشگری روستایی
گردشگری پدیده ای است کهن که از دیر زمان در جوامع انسانی وجود داشته است و به تدریج در طی مراحل تاریخی مختلف به موضوعی فنی، اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی (زیست محیطی) تبدیل شده است (رضوانی، ۱۳۷۴، ص ۲۷). بنابراین واژه گردشگری به قدمت تمدن است ولی بررسی تاریخچه مزبور گویای این است که گردشگری همیشه با تجربه ای خوشایند همراه نبوده است. مردم متعلق به تمدن‌های ما قبل تاریخ (عهد باستان) با این انگیزه مسافرت می‌کردند که بتوانند غذا به دست بیاورند، از خطر دوری جویند یا به مناطقی که دارای آب و هوای مساعدتری است نقل مکان کنند. با افزایش مهارت و کسب فنون، نیاز انسان به زندگی بدوی و خانه به دوشی کاهش یافت و در دوره های بعد انسان با انگیزه تجارب و تبادل کالا و خدمات مسافرت می‌کرد که این امر باعث شد امپراطوری ها در قاره های آسیا و آفریقا و همین طور خاورمیانه رشد کنند و ساختار زیربنایی ایجاب می‌کرد که جاده سازی و راه های آبی برای ساده تر شدن مسافرت فراهم گردد (فرجی، ۱۳۸۱، ص ۳۴).

با توجه به مطالب فوق، برای گردشگری روستایی نیز نمی‌توان نقطه آغازینی را بیان نمود چرا که شروع بازدید از جوامع روستایی توسط شهروندان سایر مناطق چندان مشخص نیست و می‌توان حدس زد که از زمان شکل گیری شهرها و گسترش تمدن‌های بشری، انسان به دلیل روابط اقتصادی و اجتماعی به انگیزه های مختلف همواره در طول تاریخ، جهانگردی و گردشگری را تجربه کرده است (شریف زاده، مراد نژاد، ۱۳۸۱، ص ۵۲). گردشگری روستایی یک پدیده بسیار قدیمی است؛ اما در عین حال گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت تفریحی- اجتماعی در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و مجموع اروپا ظاهر شد قبل از آن هم مناطق روستایی مورد استفاده فعالیت‌های تفریحی قرارگرفته بود، اما شرکت در این فعالیت‌های تفریحی محدود به اقشار برتر جامعه بود (منشی زاده، نصیری، ۱۳۸۱، ص ۵۰).

انقلاب صنعتی اگر چه باعث ایجاد مسائل و مشکلاتی برای جوامع شهری و روستایی شد ولی در کنار آن موجب گسترش راه‌ها و جاده‌ها و وسایل حمل و نقل و توسعه ارتباطات هم در سطح محلی، ملی و بین‌المللی شد که این خود باعث افزایش مسافرت‌ها و تفریحات به نقاط مختلف جهان از جمله مناطق روستایی گردید (قادری، ۱۳۸۲، ص ۱۱۴). در قرن نوزدهم گسترش خطوط راه آهن دسترسی به مناطق روستایی را برای افراد زیادی فراهم کرد و شروع توسعه صنعت گردشگری سبب گسترش گردشگری روستایی شد (منشی زاده، نصیری، ۱۳۸۱، ص ۵۲). شاید بیشترین تقاضای گردشگری روستایی از سال ۱۹۵۴ اتفاق افتاد که به طور کلی باعث رشد تقاضا در کلیه زمینه های گردشگری شد و به تبع آن تقاضای گردشگری روستایی نیز افزایش یافت.

به طور کلی مهم‌ترین عامل موثر در زمینه توسعه گردشگری روستایی، افزایش سریع مالکیت خودرو بود (قادری، ۱۳۸۲، ص ۱۱۶). امروزه در بسیاری از کشورهای جهان گردشگری روستایی توجه تعداد زیادی از گردشگران را به خود جلب کرده است و به عنوان یکی از مردمی‌ترین اشکال گردشگری به شمار می‌آید چنان که بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) در ایالات متحده آمریکا در سال ۱۹۹۳ بیشتر از ۷۰ درصد جمعیت این کشور از نوع تفریحات روستایی برخوردار گردیده‌اند و در بیشتر کشورهای صنعتی جهان نیز چنین وضعیتی وجود دارد. بر اساس بررسی‌های شبکه تفریحی روستا (CRN) در انگلستان تعداد افرادی که به طور روزانه در سال ۱۹۹۳ از مناطق روستایی بازدید کرده بودند بیش از ۹۰۰ میلیون نفر بالغ گردیده است (منشی زاده، نصیری، ۱۳۸۱، ص ۱).

ایران یکی از ده کانون شکل گیری تمدن بشری در جهان بوده است و نخستین آثار مدنیت که در این سرزمین کشف شده، به هزاره پنجم پیش از میلاد مسیح تعلق دارد (محلاتی، ۱۳۸۰، ص ۲۷۰). این کشور به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص و وجود فرهنگ و آداب و رسوم، آثار تاریخی، هنری و میراث فرهنگی خود به طور قطع برای جهانگردان و گردشگران عهد قدیم بهترین مقصد محسوب می‌شده است (رضوانی، ۱۳۷۹). با این وجود در مورد مسافرت به نواحی روستایی در زمان ایران باستان تحقیقات و مطالعات بسیار اندک است و اطلاع دقیقی در دست نیست، ولی با توجه به آداب و رسوم ایرانیان و وجود اکثریت جمعیت در مناطق روستایی می‌توان گفت که گردشگری روستایی نیز دارای جایگاه خاص خود بوده است، در حقیقت گردشگری روستایی در ایران از زمان شکل گیری تمدن‌های بزرگ و شهرها شکل گرفته و گردشگران در این زمان به منظورهای خاصی مسافرت می‌کرده‌اند. قرن نوزدهم، قرنی متفاوت در تاریخ جهانگردی ایران شناخته می‌شود، سیاحان، دیپلمات‌ها، بازرگانان، باستان‌شناسان، محققان و حتی افراد کنجکاو به ایران سفر می‌کردند تا صرفاً حس کنجکاوی خود را ارضا کنند. در قرن بیستم به طور پراکنده نیز اقداماتی در صنعت گردشگری و جهانگردی ایجاد شد که می‌توان به راه اندازی سرویس کالسکه رانی در تهران- قزوین، رشت- انزلی و سایر شهرها اشاره کرد و مؤسسات مختلف خارجی تدریجاً مسافرخانه و مهمان خانه‌هایی برای پذیرایی از اروپاییان و کسانی که به ایران مسافرت می‌کردند، به وجود آوردند.

به هر حال هر چند که در دوره مذکور، روند ورود گردشگران خارجی به ایران رو به تزاید گذاشته بود، ولیکن هیچ گاه به عنوان یک صنعت به شکل امروزی که دارای تشکیلات منظم و قوانین و مقررات ویژه ای باشد و درآمد زایی نماید، مورد توجه نبوده است. صنعت گردشگری در ایران از نیم قرن پیش به این طرف به منظور شناساندن مفاخر ایران و تمدن این سرزمین باستانی رسماً شکل گرفت و برای اولین بار از سال ۱۳۱۴ اداره ای در وزارت کشور به نام اداره امور جهانگردی تاسیس شد که فعالیت آن محدود به چاپ نشریات و کتابچه های راهنمای گردشگری ایران بود. بعد از شهریور ۱۳۲۰، اداره مذکور جای خود را به «شورای عالی جهانگردی» داد که زیر نظر وزارت کشور بود و در نهایت در سال ۱۳۴۲ هیئت وزیران تاسیس «سازمان جذب سیاحان» را تصویب کرد و این سازمان رسماً کار خود را آغاز نمود (رضوانی، ۱۳۷۹، ص ۱۹۲). این سازمان که به ارائه طرح‌ها و برنامه ریزی‌های وسیع زیربنایی در امر گردشگری موفق شد، در سال ۱۳۵۳ جزو تشکیلات وزارت اطلاعات درآمد و تحت عنوان «وزارت اطلاعات و جهانگردی» متولی تنظیم امور ایرانگردی و جهانگردی شد (محلاتی، ۱۳۸۰، ص ۲۸۰). از آن به بعد اداره ایرانگردی و جهانگردی به وسیله چهار شرکت سهامی با عناوین «شرکت سهامی گشت‌های ایران»، «شرکت سهامی خانه های ایران»، «شرکت سهامی سازمان مراکز جهانگردی برای ورزش‌های زمستانی» و «شرکت تأسیسات جهانگردی ایران» با نظارت وزارت اطلاعات و ایرانگردی اداره شد. پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۸۵ به منظور جلوگیری از تداخل وظایف و هماهنگ نمودن فعالیت‌ها و مسایل مربوط به جهانگردی، این چهار شرکت در یکدیگر ادغام گردیدند و «سازمان مراکز ایرانگردی و جهانگردی» با بافت و خط مشی‌های جدید و اهدافی متمایز از گذشته تشکیل و شروع به کار نمود. این سازمان اداره و بهره برداری از واحدهای اقامتی به شکل مهمان خانه، مهمان سرا، اردوگاه، کلبه، چادر، غذا سرا، چای خانه، پیست اسکی تأسیسات کنار دریا، آب‌های معدنی، مراکز ورزشی زمستانی و هر نوع محل مناسب دیگری برای ایرانگردی و جهانگردی را به عهده گرفت.

تفاوت های مدیریتی قابل توجهی در بین دو جنسیت زن و مرد
تفاوتی که بین مدیریت خانم ها وآقایان وجود دارد این است که در آقایان به خاطر ساختار و عملکرد خاص مغز،مدیریت از نوع کل نگر ودر خانم ها مدیریت از نوع جزء نگر در سالهای گذشته به خاطر تربیت خاصی که در خانواده ها وجود داشت به مردها وپسرها در خانواده ها بیشتر اهمیت داده می شد این طرزفکر در گذشته گسترش بیشتری داشته اما در جامعه امروز خانم ها این طور فکر نمی کنند که باید زیر سایه مردان به فعالیت بپردازند .

انسانها به دو دسته تقسیم می شوند: راست مغز وچپ مغز، مردها چپ مغز هستند وزن ها هم چپ مغز هستند هم راست مغز. بنابر این خانم ها در ارتباط پیام از توفیق بیشتری بر خوردارند

زنها دنبال مدیریت مشارکتی هستند ومردان دنبال تسلط.زنان به دنبال توافق و مردان بیشتر به دنبال بردن هستندوبیشتر مذاکرات را با هدف بردو باخت انجام می دهند .خانم ها سبک حمایتی دارند و مردان سعی می کنند شیوه ای از رهبری را به کار برند که حالت دستور دهی،فرماندهی وکنترل دارد .

زن ها طالب زیبایی ومطرح شدن هستند ومردان دنبال قدرت طلبی.بنابر این شیوه نفوذ در آنها متفاوت است .

از آنجایی که در عصر حاضر، یکی از مهمترین شاخصه­های مشروعیت دولت­ها با میزان مشارکت اجتماعی مردم به ویژه زنان سنجیده می­شود، پس حضور زنان در عرصه عمومی به ویژه در سطوح تصمیم ­گیری به اصلاح نظام اداری و بهبود کیفیت خدمات دولتی در کشورهای در حال توسعه کمک قابل توجهی خواهد کرد. بر این اساس با فراهم سازی زمینه ­های توانمندسازی زنان می توانیم به مصادیق توسعه نزدیک شویم.

راه رسیدن به این مصادیق، ضمن توانمندساختن زنان، مدیریت صحیح و کارآمد نیروهای انسانی در بخش­های مختلف جامعه است. طبق اصول مدیریتی، زنان با قدرت رابطه تعاملی، آگاهی و اطلاعات، تاثیرگذاری و اعتبار، اراده اقناع کنندگی و اثرگذاری شغلی بالایی که دارند، بخش عظیمی از نیروی انسانی سازمان­های امروزی را می­توانند تشکیل دهند و حوزه روابط عمومی فضای مساعدی برای به­روز رسانی این مهارت های زیستی و اجتماعی زنان خواهد بود تا بر این اساس کارگزاران زن روابط عمومی بتوانند ضمن معطوف کردن توجهات مدیران و مسوولان به توانایی­ها و متجلی ساختن استعدادهای زنان شاغل، نقش به سزایی را در روند رو به رشد توسعه داشته باشند.

۲-۴- پیشینه تحقیق

پیشینه در برگیرنده بازنگری جامع آثار انتشار یافته یا نیافته از نوع منابع دسته دوم در زمینه مورد علاقه محقق می باشد. پیشینه به ما کمک می کند تا به طور معنی دار یافته های تحقیق را بر نکاتی که در مطالعات انتشار یافته با اهمیت تلقی شده است متمرکز کند. (سکاران ۱۳۸۴ ، ۴۹)

۲-۴-۱- پیشینه تحقیقات داخلی

مشایخی و دیگران (۱۳۸۶) نقش اقلام تعهدی اختیاری در مدیریت سود شرکت های پذیرفته شده در بورد اوراق بهادار تهران را بررسی کردند. نتایج آنها نشان داد که در شرکت های مورد مطالعه با مدیریت سود اعمال شده است و مدیران شرکت ها به همگام کاهش وجه نقد حاصل از عملیات که بیانگر عملکرد ضعیف واحد تجاری بوده است. به منظور جبران این موضوع اقدام به افزایش اقلام تعهدی اختیاری کرده اند.
نوروش و دیگران (۱۳۸۶) در بررسی ویژگی شرکت های هموارساز به این نتیجه رسید که شرکت های هموارساز سود ، سود بیشتر ، عملکرد ضعیف تر و نسبت بدهی بالاتری نسبت به شرکت های غیر هموارساز دارند.

مدیریت واقعی سود (دست کاری فعالیت های واقعی)
شیپر (۱۹۸۹) در تحقیق خود عنوان کرد که مدیریت سود می تواند فعالیت های واقعی را نیز شامل گردد. این نوع مدیریت سود از طریق تغییر در فعالیت های عملیاتی با هدف گمراه کردن ذی نفعان انجام می شود. دست کاری فعالیت های واقعی بر جریان های نقدی و در پاره ای از موارد بر اقلام تعهدی تأثیر می گذارند (ولی زاده لاریجانی، ۱۳۸۷).

شز
جزییات بیشتر درباره این پایان نامه   : 

(فایل کامل موجود است)

پایان نامه رابطه بین مدیریت سود و جنسیت مدیران شرکت های بورس
روی چودهری (۲۰۰۶) این گونه بیان می کند که اگرچه این گونه انحرافات در عملیات شرکت در رسیدن به اهداف گزارشگری مالی به مدیر کمک می کند، لیکن ارزش شرکت را افزایش نمی دهد، روش های دست کاری فعالیت های واقعی مانند کاهش قیمت فروش محصولات به منظور افزایش فروش و یا کاهش مخارج اختیاری در بحران های اقتصادی، از جمله روش های بهینه ای هستند که به مدیران کمک می کند. ولی اگر مدیران به صورت گسترده و غیرعادی به استفاده از روش های مذکور علاقه نشان دهند، در واقع آن ها به مدیریت واقعی سود تمایل دارند و وجود سرمایه گذران خبره و آگاه دست کاری فعالیت های واقعی را محدود می کند. بنابراین اگرچه مدیران با انجام چنین فعالیت های می توانند به سودهای موردنظرشان در کوتاه مدت دست یابند لیکن آن ها در بلندمدت نخواهند توانست ارزش شرکت را افزایش دهند ( ولی زاده لاریجانی، ۱۳۸۷). کوهن و زارویین دست کاری در فعالیت های واقعی را اعمالی می دانند که مدیران انجام می دهند و ناشی از روند عادی فعالیت های واحد تجاری است (کوهن و زارویین، ۲۰۰۸). این تعریف، مطابق تعریف روی چودهری است که دست کاری فعالیت های واقعی را این گونه تعریف می کند: “اعمال مدیریتی که از فعالیت های عادی تجاری ناشی می شوند، و در رابطه با هدف اولیه ی برآورده سازی آستانه های خاص سود انجام می پذیرند (روی چودهری، ۲۰۰۶).

۲-۲-۷- پیامدهای دست کاری فعالیت های واقعی

شیپر (۱۹۸۹) مدیریت سود را بدین صورت تعریف می کند: « دخالت عمدی در فرآیند گزارشگری مالی خارجی با هدف دستیابی به برخی منافع شخصی » تمایل به دست یابی به قیمت بالای سهام و یا سطح مطلوبی از سود، مدیران شرکت را بر آن می دارد تا به مدیریت سود روی آورند. به منظور دستیابی به سطح مورد نظر سود، مدیران می توانند تا پایان سال صبر کنند و از اقلام تعهدی اختیاری برای مدیریت سود گزارش شده استفاده نمایند. اما این راه کار ممکن است این ریسک را در پی داشته باشد که مقدار سودی که برای دست کاری مدنظر است از اقلام تعهدی اختیاری در مورد اقلام تعهدی از طریق اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری محدود شده است (بارتون و سیمکو، ۲۰۰۲). همچنین فرض بر این است که رویدادهای اقتصادی اساسی یک شرکت، توانایی مدیران را برای گزارش سود معوق (تعهد شده) دچار محدودیت می سازد. در نتیجه، این امکان وجود دارد که مدیران نتوانند از طریق اقلام تعهدی اختیاری در پایان سال به سود مورد نظر خویش دست پیدا کنند، مدیران می توانند از طریق دست کاری فعالیت های عملیاتی واقعی در طول سال این ریسک را کاهش دهند. دست کاری فعالیت های واقعی کم تر در معرض محدودیت است. مزیت دیگر جایگزین کردن فعالیت های واقعی برای دست کاری سود، این است که حسابرسان و قانون گذران کم تر به چنین رفتارهایی توجه کنند. با این وجود، دست کاری فعالیت های واقعی چندان بدون هزینه هم نیست چرا که این احتمال وجود دارد که جریان نقدی در دوره های آتی به طور غیرمستقیم (منفی) تحت تأثیر اعمالی قرار گیرد که در حال حاضر برای افزایش سود انجام می شود.

انگیزه های مدیریت سود
بدون وجود انگیزه خاصی، مدیران قضاوت های حسابداری و تصمیمات را صرفاً با هدف گزارش منصافه عملکرد انجام می دهند. به هر حال، در واقع متعددی، وجود انگیزه های اقتصادی الزام آوری برای مدیران باعث می شود آنها دست به مدیریت سود بزنند؛ زیرا ارزش شرکت و ثروت مالکان یا مدیران آن به سود گزارش شده وابسته است. اغلب، پژوهش گران این انگیزها را به سه دسته تقسیم
می کنند. بر اساس این طبقه بندی ها مدیران ممکن است برای تأثیرگذاری بر موارد زیر اقدام به مدیریت سود کنند.

شز
جزییات بیشتر درباره این پایان نامه   : 

(فایل کامل موجود است)

پایان نامه رابطه بین مدیریت سود و جنسیت مدیران شرکت های بورس
ـ شرایط قرارداد بین شرکت و ذینفعان،

ـ قیمت سهام شرکت و

ـ برخورد با نمایندگان قانون.

۲-۲-۱۰-۱- انگیزه های قراردادی

انگیزه قراردادی برای مدیریت سود زمانی رخ می دهد که قراردادهای بین یک شرکت و سایر گروه ها به اعداد حسابداری اتکا کند یا سود در شرایط قرارداد بین شرکت و ذینفان آن تأثیر دارد. چهار وضعیت قراردادی عمده زیر می توانند مدیریت سود را ترغیب کند.

قراردادهای بدهی: مدیران شرکت هایی که قصد تخطی از قراردادهای بدهی را ندارند، می توانند از طریق انتخاب روش های حسابداری افزاینده سود از ناتوانی در ایفای قرارداد جلوگیری کنند. حتی شرکت هایی که قراردادهای بدهی را ندارند، می توانند از طریق انتخاب روش های حسابداری افزاینده سود از ناتوانی در ایفای قرارداد جلوگیری کند. حتی شرکت هایی که قراردادهای بدهی را نقض کرده اند، نیز کاندیدای مدیریت سود هستند؛ زیرا چنین اقدماتی ممکن است موقعیت چانه زنی شرکت را در زمان مذاکره مجدد بهبود بخشد. این انگیزه ها احتمالاً الزام آور هستند؛ زیرا تخطی ساز قراردادهای بدهی همیشه به افزایش هزینه استقراض یا قراردادهای محدود کننده جدید منجر می شود.

قراردادهای جبران خدمات : قراردادهای جبران خدمات مدیریت معمولاً در برگیرنده پاداش هایی است که تا حدی براساس سود شرکت تعیین می شوند. مدیران از طریق دستکاری اعداد حسابداری می توانند بر جبران خدمات جاری و آتی خود تأثیر بگذارند. استفاده از اعداد حسابدار می کند.

امنیت شغلی و هموارسازی سود : همچنین ، مدیران ممکن است به منظور حفظ امنیت شغلی خود درصدد هموارسازی سود باشند. زمانی که سود دوره جاری کم است و انتظار می رود که سود آتی خوب باشد. مدیران ممکن است سود را از آینده به حل انتقال دهند. برعکس ، زمانی که سود جاری خوب است و انتظار می رود که سود آتی کم باشد، مدیران ممکن است سود را از حال به آینده انتقال دهند.

ـ مذاکرات اتحادیه ها : در حین مذاکرات با اتحادیه ها، مدیران انگیزه دارند به منظور حمایت از یک ادعا مبنی بر این که شرکت نمی تواند دستمزدها را افزایش دهد یا برای بقا نیاز به امتیازهای کارگری دارد، سود را تعدیل کند.

۲-۲-۱۰-۲- انگیزه های بازار

با توجه به این که تحلیل گران مالی و سرمایه گذاران از سود و اجزای آن در فرآیند ارزیابی سهام استفاده می کنند، مدیران ممکن است به منظور تأثیرگذاری بر قیمت سهام شرکت اقدام به مدیریت سود کنند.

عرضه اولیه سهام : مدیران می توانند به منظور تغییر تصورات سرمایه گذران با بهره گرفتن از رویه های حسابداری، سود را در دوره های نزدیک به عرضه اولیه سهام افزایش دهند. تعجب آور نیست که معوقه های بالا در دوره های قبل از عرضه سهام حاکی از کاهش سود پس از عرضه اولیه است. بدین معنا که مدیران سود را به هزینه آینده به حال انتقال می دهند. جالب است که کاهش سود اغلب به اقامه دعوا از سوی سهامداران منجر به هزینه های قانونی هنگفتی شود.

خرید سهام توسط مدیریت : خرید سهام سهامداران توسط مدیریت نیز ممکن است مدیریت سود را ترغیب کنند. مدیران معمولاً از بانک های سرمایه گذاری مستقل می خواهند که ارزش سهام را تعیین کنند. بانک های سرمایه گذاری نیز معمولاً از روش های مبتنی بر سود استفاده و بر این اساس، مبلغی را که باید برای خرید سهام توسط مدیریت پرداخت شود، تعیین می کنند. با توجه به انگیزه مالی مدیران برای حداقل کردن قیمت خرید. تعجب آور نیست که برخی از مدیران، قبل از خرید سهام برای خود اقدام به دستکاری سود در جهت کمتر از واقع نشان دادن کنند.

رشد و پیش بینی سود: بازارهای سرمایه نسبت به شرکت هایی که انتظارات تحلیل گران در مورد سود یا پیش بینی های مدیریت در مورد سود را برآورده نمی کنند، حساس هستند. شرکت هایی که در معرض خطر قرار گرفتن سود پایین تر از این سودهای هدف هستد، ممکن است سود را در جهت بیشتر از واقع نشان دادن دستکاری کنند. افزودن بر این ، پژوهش ها حاکی از آن است که مدیریت معمولاً به منظور گزارش سود مثبت و رشد سود اقدام به مدیریت سود می کنند.

هزینه های شست و شوی بزرگ : سرمایه گذاران ممکن است افق دیدشان فراتر از آن باشد که به یک زیان یک دفعه توجه کنند و فقط به سود آتی تاکید کنند. شرکت های دارای سال مالی بد ممکن است مقدار زیادی از هزینه های آتی را در سود سال جاری بگنجانند (شست و شوی بزرگ) و بدین وسیله بازگشت سود در سال های آتی را تضمین کنند. هزینه های شست و شوی بزرگ کاملاً متداول هستند. به ویژه، زمانی که تغییر در مدیریت عالی صورت گرفته است به منظور پاکسازی ترازنامه و شروعی تازه.

۲-۲-۱۰-۳- انگیزه های قانونی

سومین انگیزه بالقوه مدیران برای مدیریت سود، ارتقا اقدامات قانونی مساعد است. انگیزه های قانونی برای مدیریت سود زمانی رخ می دهد که تصور می شود سود گزارش شده بر اقدامات قانون گذاران یا مقامات دولتی تأثیر بگذارد. مدیران به وسیله دستکاری نتایج عملیات ممکن است بر اقدامات قانون گذاران یا مقامات دولت تأثیر بگذارند و بدین وسیله وارسی سیاسی و اثرات مقرارت را حداقل کنند.

وارسی سیاسی : شرکت های بزرگتر مایل هستند روش های حسابداری را انتخاب کنند که سود را کمتر نشان می دهد؛ زیرا بدین وسیله هزینه های سیاسی خود را که در قالب مالیات است، کاهش می دهند. همچنین، گاهی اوقات قوانین حاکم بر یک صنعت خاص باعث می شود که آن صنایع برای کاهش هزینه های سیاسی اقدام به مدیریت سود در جهت کمتر نشان دادن کنند.

بازجویی ضد تراست: هزینه های قوانین ضد تراسات نامساعد ممکن است بسیار زیاد باشد و در نتیجه مدیران را تشویق به کمتر از واقع نشان دادن سود کند.

تخفیف واردات : شرکت ها در طول دوره ای که تخفیف وارداتی اعطا می شود، مزایای مالی بدست می آورند. از این رو ، آن ها انگیزه دارند که در طول این دوره ها سود خود را کاهش دهند و به علت واردات کالای خارجی از سوی دولت و ناتوانی در رقابت با شرکت های خارجی، از دولت ادعای جبران غرامت کنند.

مقرارت بانکی : تدوین کنندگان مقرارت بانکی از اعداد حسابداری برای تعیین نسبت کفایت سرمایه استفاده می کنند. از این رو، مدیران بانک ها انگیزه دارند در زمانی که این نسبت کمتر از حد قانونی آن است، اعداد حسابداری را دستکاری و بدین وسیله هزینه های سیاسی خود را کاهش دهند. آن ها عمدتاً این کار را از طریق کاهش اندوخته زیان وام انجام می دهند.

۲-۲-۱۰-۴- حاکمیت شرکتی

حسابداران و اقتصاددانان مالی سال ها است که متوجه شده اند شرکت ها به شیوه های گوناگونی از آزادی عمل موجود در قواعد حسابداری برای مدیریت سود، استفاده می کنند. شواهد حاکی از آن است که مدیریت سود رو به افزایش یافته است. برای نمونه، کوهن و همکاران (۲۰۰۵)، دریافتند که مدیریت سود از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۲ به تدریج افزایش یافته است. به هر حال، پژوهش های متعدی حاکی از آن است که مدیریت سود می تواند توسط حاکمیت شرکتی محدود شود.

حاکمیت شرکتی متشکل از وظایف و فرآیندهایی است که برای نظارت و تأثیرگذاری بر اقدامات مدیریت شرکت ایجاد شده است. نقش این مکانیسم ها، تضمین مطابقت گزارشگری مالی با الزامات گزارشگری و حفظ اعتبار صورت های مالی شرکت است. به بیان دیگر، حاکمیت شرکتی عبارت است از فعالیت های نظارتی که توسط هیئت مدیران و کمیته حسابرسی برای تضمین صحت فرآیند گزارشگری مالی انجام می شود.

دیدگاه متداوال در مورد حاکمیت شرکتی در حسابداری و مالی عمدتاً به تئوری نمایندگی تأکید می کند.تئوری نمایندگی بیانگر این است که سهامداران نیاز به حمایت دارند؛ زیرا ممکن است مدیریت (نماینده) همیشه به نفع مالکان شرکت (مالک) عمل نکند. به بیان دیگر، در این دیدگاه فرض می شود مدیران به نفع خود عمل می کنند، حتی اگر به ضرر سهامداران باشد. مکانیسیم های مختلف حاکمیت شرکتی که برای کاهش مشکلات نمایندگی و عدم تقارن اطلاعات طراحی شده اند، شامل هیات مدیران، کمیته حسابرسی، حسابرسی داخلی و حسابرسی برون سازمانی می شود.

جنسیت مدیران -تفاوت های مدیریتی قابل توجهی در بین دو جنسیت زن و مرد
روان شناسان و کارشناسان مدیریت از مدت ها قبل همیشه اذعان داشته اند که تفاوت های مدیریتی قابل توجهی در بین دو جنسیت زن و مرد وجود دارد . به عنوان نمونه تفاوت در سبک رهبری و مدیریت ، مهارت های ارتباطی ، محافظه کاری ها ، ریسک پذیری و تصمیم گیری .

با توجه به این تفاوت ها و پیامد های بالقوه آن در رابطه با اداره امور شرکت ها موضوع تنوع جنسیتی در سرمایه گذاری های شرکت های بزرگ مالی در طول چند سال گذشته مورد توجه بیشتری قرار گرفته است .(پنی و واهاما ۲۰۰۹)

کارتر و همکارانش (۲۰۰۳) ، ارهارد و همکارانش (۲۰۰۳) فارسل و هرش (۲۰۰۵) ، روز (۲۰۰۷) ، کمپ بل و ورا (۲۰۰۸) آدامز و فریرا (۲۰۰۹) همگی تأثیرات مدیران زن را بر روی عملکرد مالی شرکت ها و ارزش بازار بررسی کردند.

شز
جزییات بیشتر درباره این پایان نامه   : 

(فایل کامل موجود است)

پایان نامه رابطه بین مدیریت سود و جنسیت مدیران شرکت های بورس
برخی از ابعاد مدیریت که بر جنسیت مدیران موثر است عبارتند از :

تصمیم گیری : براساس مطالعات صورت گرفته توسط ورهول و همکارانش میزانی که کارکنان قادر به تصمیم گیری ها هستند تحت تأثیر جنسیت مدیران نیز قرار دارد. مردان پس از دریافت نظرات پیشنهادی کارکنان تصمیم نهایی را خود اتخاذ می کنند. در مقابل انتظار می روند زنان تمایل بیشتری به مشارکت دادن کارکنان در فرایند تصمیم گیری نهایی داشته باشند. (ورهول ۲۰۰۳، ۱۳)

عدم تمرکز : در تحقیق صورت گرفته توسط براش ، از منظر زنان ، برقراری روابط از ارجعیت بالاتری نسبت به رعایت سلسله مراتب اداری برخوردار است. (براش ۱۹۹۲، ۱۵)

عدم تمرکز و تفویض اختیار در سازمان هایی که توسط زنان داره می شود ، در مقایسه با سازمان های تحت مدیریت زنان افزون تر است. در پژوهشی دیگر ادعا شده است که کارآفرینان زن انتقادپذیرتر و دسترسی به آنان آسان تر است. آنان سعی در اشاعه روابط مبتنی بر اعتماد دارند. از این رو می توان ادعا کرد که در سازمان های با مدیریت زنان عدم تمرکز بیشتری وجود دارد.

نظارت : از آنجایی که در سازمان های تحت مدیریت زنان ، روابط مبتنی بر اعتماد، از اولویت بالاتری نسبت به رعایت سلسله مراتب دارد. سیستم نظارتی در این گونه سازمان ها نیز بر همین اساس استوار می گردد. مردان به طور مستقیم فرایند تولید را کنترل کرده و به محض مشاهده انحراف در برنامه تولید اصلاحات لازم را انجام می دهند، حال آنکه زنان غالباً از روش های کنترل غیر مستقیم استفاده کرده ، سعی در آن دارند تا از راه انگیزش کارکنان به منظور ایجاد تعهد نسبت به هدف های سازمان بر فرایندهای سازمانی کنترل داشته باشند (ورهول ۲۰۰۳، ۱۷) این شواهد ما را بر ان می دارند که بپذیریم مکانیسم های کنترلی در سازمان های تحت مدیریت زنان به طور عمده غیر مستقیم است.

رسمیت : مطالعات متعدد نشان دهنده آن است که زنان تمایل کمتری نسبت به رسمیت گرایی در سازمان از خود نشان می دهند. بدین معنا که ساختار سازمانی غیر سیستماتیک بوده ، در نتیجه میزان انعطاف پذیری بیشتر ، مستندسازی کمتر و تصمیم گیری ها عمدتاً مبتنی بر شهود است. براین اساس انتظار می رود این گونه سازمان ها به صورت غیر رسمی تری سازمان دهی شوند. ( ورهول و همکاران ۲۰۰۲)

نوع وظیفه : براساس این فرض که بیان می دارد سیستم مدیریت منابع انسانی در سازمان ها با مدیریت زنان تعهد مدارترند ، انتظار می رود حیطه شغلی در چنین سازمان هایی وسیع بوده ، در نتیجه تنوع وظایفت بیشتر باشد.

جبران خدمت : فقط کارکنان در بلند مدت عامل مهمی در تضمیم بقای یک سازمان است. پاداش مادی می تواند نقش مهمی در انگیزش نیروی کار داشته باشد. با توجه به تفاوتهای جنسییت در زمینه پاداش و انگیزش نیروی کار ، انتظار می رود زنان با احتمال کمتری از روش های پرداخت بر مبنای عملکرد استفاده کرده به استفاده از پاداش های غیر مادی مانند انعطاف پذیری ساعت کار ، ایجاد تسهیلات لازم به منظور نگهداری از کودکان ، قدردانی شفاهی و بهره گیری از سیستم پاداش گروهی تمایل بیشتری نشان می دهند. (ورهول ۲۰۰۲، ۹۸۰) در مقابل مردان غالباً از سیستم پرداخت بر مبنای عملکرد استفاده کرده ، از سیستم پاداش فردی بهره می گیرند.

۲-۳-۱- تعریف مدیریت

مدیریت جدید با تصمیم گیری مشارکتی و کار فعالانهء گروهی تعریف می شود و زنان به طور سنتی همواره با تقسیم مسوولیت ها ، کمک به دیگران و پدید آوردن شبکه های ارتباطی مقاصد خود را پیش برده و امور زندگی شان را مدیریت کرده اند،  در سطوح مدیریتی نیز توجه به گرامرهای زیستی و اجتماعی زنان همواره مورد توجه در بحث های مدیریتی بوده است تا جایی که مبحثی با عنوان «تفاوت‌های جنسیتی در مدیریت» به این شاخص ها می ­پردازد. در این میان برخی از محققان به نتایجی تحت عنوان «انواع مدیریت مبتنی بر جنسیت» دست یافته‌اند. هر چند تعداد کمی از محققان نوع مدیریت زنان را :

الف) معنادار؛ از طریق تمرکز بر روابط، همکاری و احترام ‌

ب) آشنایی؛ از طریق به حداقل رساندن نامه ها با دیگران، ‌

تعیین کرده‌اند ، (هنزل و ترنر، ۱۹۸۷؛ استتهام، ۱۹۸۷؛ روش‌های مدیریت زنان، ۱۹۹۵). هاپرو هیروکاوا (۱۹۸۸) شواهدی مبتنی بر این‌که زنان پُرطاقت‌تر بوده و از ذهنِ بازی برخوردارند دست پیدا کرده‌اند و دریافتند آن‌ها استراتژی‌ها را پی‌ریزی می‌کنند. این در حالی است که مردان در مقایسه، استراتژی‌ها و راهبردهایی را که بر قدرت تکیه دارند، به‌کار می‌برند. اخیراً یک‌گونه از پژوهش‌ها در زمینه مدیریت «به سراغ تئوری‌های بنیادی مربوط به راهکارهای جبرانی عملکردی و وراثتی رفته است» (هاک‌من، هیلز، فورینس و پاترسان، ۱۹۹۲ ص ۳۱۱). در عین حال طی دهه گذشته راهکارهای مبتنی بر سود و زیان در برابر تحول‌گرا  Transactional Versus Transformational برای مطالعه مدیریت به‌کار گرفته شدند. (باس، ۱۹۹۰؛ هاکمن و همکاران، ۱۹۹۲؛ پین‌کاس و دوبونیس، ۱۹۹۴؛ روزنر، ۱۹۹۴).

الگوی ترنزکشنال- که معمولاً با مشارکت و حضور مردان است- حاوی اعمال و تخصیص پاداش در مقابل خدمات‌دهی یا در نظر گرفتن تنبیه به سبب اجرای نادرست و ناقص فرامین و کارهاست. مدیران تمایل دارند انحرافات و کژی‌ها از مقررات را پیدا کنند و هنگامی که استانداردها و معیارهای سازمانی رعایت نشده باشند، مداخله کنند. (باس، ۱۹۹۰)

اما مدیریت ترنس‌فورمیشنال، معمولاً به زنان نسبت داده می‌اما مدیریت ترنس فومیشنال ، معمولا به زنان نسبت داده می شود. با در نظر نگرفتن منفعت فردی برای گذر از منافع شخصی خود، منافع گروه به خاطر یک منفعت و هدف گسترده‌تر، تحقق می‌یابد (روزنر، ۱۹۹۴). مدیران نوع ترنس فورمیشنال تاکتیک‌هایی را مورد استفاده قرار می‌دهند که منجر به ایجاد ارتباطات عمیق‌تر، ایجاد سازگاری و تقویت و تثبیت الفت و علاقه شود (پین کیوس و دوبونینز، ۱۹۹۴، ص ۱۹۱). همگام با پژوهش‌های بیشتر در زمینه زنان مدیر، آیستن و لی‌لاند (۱۹۹۱) معتقدند که: اگر به عنوان روشنفکران فمینیست به راستی عقیده‌مان بر این باشد که زنان، نظر متفاوتی نسبت به مقوله قدرت دارند، آن‌گاه مطالعه زنان مدیر یک فرصت تازه را برای بالابردن دانش و رفتار دخیل در مدیریت ترنس‌فورمیشنال و به ویژه در قدرت بخشیدن به آن‌ها، در اختیارمان می‌گذارد.(نشریه پژوهشی روابط عمومی)

اکثر مطالعات انجام شده بر روی سرمایه اجتماعی در سطح فردی و خانوادگی بر این نکته تاکید می­ کند که چگونه ذخیره­های سرمایه اجتماعی در سطح آموزش فردی و پیشرفت اقتصادی مشارکت می­ کند. لذا زنان به عنوان یکی از مهمترین گروه های موثر اجتماعی می­توانند نقشی به سزایی داشته باشند؛ سرمایه ارزشمندی که نیازمند اعمال تبعیض مثبت هستند .

اما سوال این است که آیا نیاز عصر جدید به «زنانه شدن مدیریت» به گسترده شدن حضور زنان در جایگاه های مدیریت جامعه منجر خواهد شد؟  امروزه زنان در تبلیغات بازرگانی رسانه‌ها و تلویزیون بیشتر در نقش‌های سنتی، به دور از محیط اجتماعی و افرادی منفعل نشان داده می‌شوند با آن که در دین و سنت‌های اصیل ما زن از جایگاه  کند‌ای برخوردار است و نقش اصلی را در بقای خانواده و استحکام آن ایفا می‌کند .

مدیریت غالبا یک مهارت شمرده می شود. اگر بپذیریم که در یک سازمان مدیریت به معنای یافتن گره ها و مشکلات و جست وجوی بهترین راه حل برای آن ها به گونه ای است که دیگران به فعالیت و مشارکت در سازمان با علاقه ادامه بدهند ، در این صورت مدیریت صرفا یک تلاش عملی برای هدایت امور خواهد بود. مصمم بودن ، کار و تلاش زیاد ، هوش و فراست ، توانایی تحلیل ، صبوری و حسن نیت ویژگی های لازمهء مدیریت خوب است. نگرش جنسیتی به مدیریت ، آن را با توانایی سلطه ، تهاجم و تجاوز به دیگران تداعی می کند. در نگرشی غیرکلیشه ای تر ، مدیریت توانایی ارتباط گیری ، مدیریت درآمد و کسب سود می باشد .

ولی سؤالی که اینجا مطرح می شود این است که آیا زنان روشی متفاوت از مردان در مدیریت از خودشان نشان می دهند؟ این پرسش هم برای مدافعان حقوق زنان و هم برای علم مدیریت سؤال جالبی است. فمینیستها در غرب در تبیین تفاوت الگویی که زنان و مردان را در مدیریت یکسان می بیند و الگویی که زن را مساوی ولی متفاوت از مرد می نگرد بحث کرده اند. برای مثال دسته ای از محققان اشاره می کنند که زنان الگویی مشابه مردان دارند به نحوی که در روش مدیریت یکسان هستند. عده ای از محققان آشکارا به وجود نقاط ضعف در زنان اشاره می کنند آنها توصیه می کنند که مدیریت عالی باید از برخوردهای احساسی در مواقع بحرانی پرهیز کند و دشمنی و مخالفت خود را مؤدبانه و با هوشیاری ابراز کند و اجازه دهد که : قضاوت صحیح، ابتکار، استقامت، عزم و درستی تصمیم و آینده نگری وی را هدایت کند. اینها کیفیتهای مدیریتی است اما یک زن باید دارای کیفیت های دیگری نیز باشد با فکری روشن، مشخص و مناسب در تصمیم گیری شرکت کند. منابع و شواهد زیادی در ارتباط با کیفیت خاص مدیریت زنان در زمینه درک مستقیم، قضاوت و مهارتهای فردی آنها وجود دارد. زنان نسبت به مردان دارای مهارت بیشتری در حل مناقشات بوده و توجه بیشتری به روابط دارند و از نیروی حمایت، مراقبت و صبر و بخشش بیشتری برخوردارند. مردان، با قدرت، مدیریت می کنند ولی زنان با تشویق و متقاعد ساختن دیگران مدیریت می کنند. (احمدی، ۱۳۷۶،ص۲۰) مردان سبک مدیریتی هرمی و سلسله مراتبی را بکار می برند و اغلب سبکهای مدیریت زنان را بد تعبیرمی کننددرحالیکه سبک مدیریت زنان نیز می تواند صحیح  باشد.(جانسون گالدین ۱۹۹۷)