بررسی نشست­های تخصصی مشترک سازمان خواروبار جهانی و سازمان بهداشت جهانی
این دو سازمان برای آغاز فرآیند تدوین هر نوع استاندارد، اصول، راهنما و یا بر اساس تقاضای کشورهای عضو اقدام به برگزاری نشست­های مشورتی تخصصی با حضور برجسته­ترین نخبگان فنی آن موضوع از کشورهای مختلف می­ کنند. نتایج این نشست­های تخصصی به عنوان اسنادی که می­توانند به عنوان نقظه آغازین برای تدوین استاندارد و یا راهنما به کار گرفته شوند، منتشر می شوند؛ اما به تنهایی سندیتی نداشته و تنها به عنوان پیشنهاد تلقی شده و به عنوان متون علمی معتبر به آن استناد می­شود. این دو سازمان طی دو دهه گذشته بیش از بیست نشست مشورتی و تخصصی برگزار کرده است. عناوین برخی از این نشست های مشورتی تخصصی عبارتند از:

– نشست تخصصی مشورتی در مورد “ایمنی زیستی در چارچوب امنیت زیستی: کمک به کشاورزی پایدار و تولید غذا”، [۲]۲۸ فوریه تا ۳ مارس ۲۰۰۶ میلادی، مقر سازمان خواروبار جهانی، رم، ایتالیا.

– نشست تخصصی مشورتی صاحبان منافع در مورد پیش نویس سند “بیو­تکنولوژی مدرن، سلامت انسان و توسعه، یک مطالعه ای مبتنی بر شواهد”،[۳] مقر سازمان بهداشت جهانی، ژنو، ۲۰۰۲ میلادی.

– نشست تخصصی مشورتی مشترک سازمان بهداشت جهانی و سازمان خواروبار جهانی در مورد ” ارزیابی سلامتی غذاهای ناشی از حیوانات تراریخته (مهندسی ژنتیک شده) مشتمل بر ماهی”،[۴] ۱۷ تا ۲۱ نوامبر ۲۰۰۳ میلادی، مقر سازمان خواروبار جهانی، رم، ایتالیا.

– اجلاس گفتمان سیاست­گذاری بیوتکنولوژی سازمان خواروبار جهانی و موسسه بین ­المللی تحقیقات مناطق خشک و نیمه خشک تحت عنوان ” استفاده از بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک برای توسعه کشاورزی در خاور نزدیک و شمال آفریقا”،[۵] ۱۲ تا ۱۴ فوریه ۲۰۰۶ میلادی، قاهره، مصر.

بند چهارم: بررسی معاهده بین‌المللی ذخایر ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی[۶]

معاهده بین‌المللی ذخایر ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی در۳ نوامبر سال ۲۰۰۱ میلادی در سی و یکمین کنفرانس سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد در مقر آن سازمان در شهر رم به تصویب رسید و در ۲۹ ژوئن سال ۲۰۰۴ میلادی در نودمین روز پس از تودیع چهلمین سند الحاق به مدیرکل فائو به عنوان امین اسناد لازم­الاجرا شد. ایران نیز در سال ۱۳۸۴ به معاهده فوق ملحق گردیده است. این معاهده که یک سند جدید و الزام­آور بین المللی برای تضمین حفظ و مدیریت پایدار منابع ژنتیک گیاهی برای غذا و کشاورزی به شمار می­رود با توجه به مقدمه آن، علاوه بر تقسیم عادلانه و منصفانه منافع ناشی از کاربرد منابع ژنتیک، بر مبنای شناسایی حق حاکمیت دولت ها بر منابع ژنتیک گیاهی خود و شناسایی حقوق کشاورزان شکل گرفته است.

 جزییات بیشتر درباره این پایان نامه ها :(فایل کامل موجود است)

پایان نامه حقوق : نظام حقوقی حاکم بر تغییرات ژنتیکی در چارچوب حقوق بین­ الملل بشر 
همچنین این معاهده در مقدمه خود به مسئولیت دولتها و همه افراد در قبال نسل­های گذشته و آینده برای حفاظت از تنوع جهانی منابع ژنتیکی گیاهی برای غذا و کشاورزی؛ اشاره می­ کند. بر اساس بند ۱  ماده ۱ اهداف  این معاهده عبارتند از حفاظت و استفاده از ذخایر توارثی برای غذا و کشاورزی و تقسیم عادلانه و منصفانه منافع حاصل از استفاده از آن هماهنگ با کنوانسیون تنوع زیستی به منظور نیل به کشاورزی پایدار و امنیت غذایی. در حقیقت این اصول کلی به این دلیل مورد توجه قرار گرفته­اند که تا پیش از آن تمامی تلاش­های بین ­المللی معطوف به نحوه بهره ­برداری از تنوع زیستی گردیده بود و به ماهیت متفاوت منابع ژنتیک کشاورزی که در طول هزاران سال رشد مورد بهره برداری قرار گرفته، مبادله شده و با سایر منابع ترکیب گردیده اند، توجه کافی مبذول نشده بود و این امر موجبات نگرانی کشورهای در حال توسعه را فرآهم آورد. [۷]

بند ۱ ماده ۱۰ معاهده در این زمینه مقرر داشته است که طرف­های متعاهد در روابط خود با سایر کشورها، حقوق حاکمیتی آن­ها را بر منابع ژنتیک گیاهی خود برای غذا و کشاورزی، از جمله اختیار تعیین چگونگی دسترسی به آن منابع توسط دولت­های متبوع و با رعایت قوانین ملی به رسمیت می­شناسند. در حقیقت، با تصویب کنوانسیون در سال ۱۹۹۲میلادی تغییری اساسی در مفهوم مالکیت منابع ژنتیک مشاهده می­شود. به عبارت دیگر تا قبل از تصویب کنوانسیون، منابع ژنتیک میراث بشریت تلقی می­گردید، در حالیکه این مفهوم در بند ۱ مقدمه کنوانسیون تنوع زیستی به عنوان مسئله مشترک همه بشریت[۸]  معرفی شده است و سپس در بند ۳ معاهده نیز تحت عنوان مسئله مشترک همه کشورها[۹] شناسایی گردیده است. بنابراین مفاهیم فوق کاملاً به مفهوم مالکیت منابع ژنتیک توجه داشته و نه تنها از شناسایی آن به عنوان حق همه بشریت اجتناب ورزیده اند، بلکه حق مالکیت ملی بر این منابع را به صورتی برجسته و متمایز در مقابل حقوق مالکیت فکری مورد تأکید قرار داده اند.

گفتار پنجم: بررسی اقدامات دیگر سازمان­های جهانی

توسعه علم مهندسی ژنتیک و اولین دستکاری­های ژنتیکی انسان، حیوان و گیاه موجب عصر نوینی از اختراعات در عرصه­ صنعت در مفهوم عام و زیست فناوری در مفهوم خاص شده که مشخصات منحصر به فرد این قبیل اختراعات، موجب شکل گیری سازمان جهانی مالکیت معنوی[۱۰] شده است.